Happy pony ! Zomer 2017

5 jaar geleden in de springles, trainen voor wedstrijd ! 

Winter 2015

Loswerk op het veld, dromen komen uit ! Herfstvakantie 2016

Droom komt uit, zonder tuig galopperen op een veld. zomer 2016 ! @MélonPhotography

Dromen komen uit ! Rechtstaand steigeren! Winter 2016 @EllenSonckPhotography

Dit is Magic, mijn beste maatje. Ondertussen ga ik al 6 jaartjes met haar aan mijn zijde door het leven. Het was een lange rit, we hebben veel geleerd maar we zijn nog niet waar we willen zijn. 

Het was een hele lange, moeilijke weg. Het was een rit met tranen, zweten, vallen, de moed verliezen. Maar elke keer, elke keer opnieuw droogde ik uiteindelijk toch mijn tranen, stond ik dan toch terug op en was het, misschien niet altijd met 100% zekerheid, tijd om niet op te geven. & Ondanks alle tegenslagen, bleef ik knokken voor mijn eigen geluk (hey, daar heb je mijn levensmotto weer). 

Het begon allemaal 10 jaar geleden. Mijn zus en ik reden op de manege. Na heel lang zagen kwam onze droom uit die elk paardenmeisje had. We kregen onze eerste pony, Vina. Niet zo heel lang daarna, volgde een lange zoektocht naar een tweede pony. 10 tallen pony's kwamen hier op proef. En het afscheid was toch elke keer zo moeilijk.

Tot die ene dag, die ene dag waar ik van schoolreis kwam en ik bij de stal van mijn vorige pony Twister kwam. Die dag veranderde mijn leven drastisch. Mijn ouders hadden Twister omwille van zomerexeem verkocht en in de plaats daarvan Magic, toen nog Zalzibar (haar officiële naam), gekocht. Het was een geluk bij een ongeluk. 

Die week nog, besteeg ik haar voor het eerst. Het voelde zo anders. Ik voelde dat er een klik was, dit zou het worden. Dit werd MIJN wedstrijdpony. Mijn fantasie sloeg op hol. Ik zou jumpings van parcour 1m springen en elke week winnen, galopperen over velden, we zouden zwemmen in de trofeeën en rozetten, de ster van de show zijn op dressuurwedstrijden, topprestaties neerzetten op cross country wedstrijden en nog zoveel meer. 

Maar, er is toch in elk verhaal wel een maar. Die dromen bleken al snel dromen te blijven voor de rest van mijn leven. Mijn pony kon nog niet eens springen, haar dressuur was dan wel het beste van het beste, maar we hadden toch oh zoveel miscommunicaties. De manegelessen startten al snel niet meer met een glimlach, maar wel met tonnen stress. Ze eindigden meestal in tranen, en tot de les van een week later voelde ik de spierpijn van te moeten sleuren en trekken. 

Maar we maakten toch vorderingen ondanks het wel het heel veel vallen en opstaan ging (dat vallen mag je nogal letterlijk nemen want ik belandde toch meermaals in het spoed). Na veel privélessen, groepslessen als springlessen deed ik mijn A- en B-brevet. En niet kort daarna reden we jumpings (60 & 70 cm) mee. Mijn droom van alle weken winnen, is helaas nooit uitgekomen hahaha (guess what, het eindigde bij 3 overwinningen in 3 jaar). Mijn mooiste overwinning was dan ook wel mijn laatste overwinning. In het jaar 2014 wonnen mijn lieve dotje en ik het clubkampioenschap ! Ook parcour van 1m springen zal helaas geen realiteit worden (mijn jumpingcarrière eindigde op max 1 keer van de 100den pogingen foutloos in de 80cm rond rijden hahaha oeps).

Maar toen ik wat ouder werd, kwam ik in contact met Natural Horsemanship. Ik zag in dat Magic geen sportpoy was. Het was teveel druk en stress. Het was niet haar ding. Ze deed de wedstrijden wel, om mij gelukkig te maken. Maar zelf was ze niet gelukkig. En toen vonden we HETGENE dat ons gelukkig maakte. Het ging moeilijk, maar oké vooruit was vooruit. Zo gingen we 2 keer op kamp op de 2L7R. En verder namen we heel leerzame lessen van Klaartje Van Steen en Lisanne Bouwmeester. 

Nu, 6 jaar later, rijden we dan wel geen wedstrijden meer en heb ik belange niet zoveel gewonnen als ik wou, zwem ik niet in de rozetten, en de de cross country winnen blijft dus ook een droom ;) MAAR ik heb toch 1 droom bereikt. En dat is door de velden galopperen :p . EN ik heb veel meer bereikt, en veel mooiere dromen zijn uitgekomen dan ik vroeger had, toen ik nog steenvast overtuigd was dat Magic een topsportpaard was. 

Ik rijd zonder zadel en zonder bit. Ik kan zelfs zonder tuig door velden galopperen. We gaan op show, we spelen en maken plezier. Ik ben gelukkig, maar meest van al. Mijn paard is gelukkig. Daar doe je het toch voor? 

Wordt vervolgd! 

Last update: 2018